Monday, February 5, 2018
Sistem
Kapitalisme di Amerika Syarikat
Sejarah kewujudan sistem kapitalisme ini bermula dengan idea kepada
sosialis Marxist mula digunakan di Amerika Syarikat pada tahun 1870. Marxist
yang mengetengahkan teori kapitalisme yang mana teori ini menekankan kepada penguasaan sepenuhnya ekonomi dan politik
oleh individu atau pertubuhan tertentu. Dari sudut ekonomi pula, dapat
dilihat bahawa kapitalisme ialah tindakan seseorang atau pertubuhan yang
menguasai ekonomi untuk mengaut
keuntungan yang maksimum. Setelah beberapa tahun teori ini mula terkenal
malahan digunakan oleh golongan kapitalis di Amerika. Sebagai contohnya pada
tahun 1877, mula ditubuhkan Marxist
Socialist Labor Party ataupun Pertubuhan Pekerja yang bercirikan socialist
Marxist. Kesan daripada pertubuhan pekerja, maka wujud sektor tertentu yang
mendominasi ekonomi di Amerika Syarikat iaitu kemunculan perniagaan besar
seperti industri kereta api, industri minyak, dan industri keluli besi. (Krisis-krisis ini wujud adalah disebabkan
amalan kapitalisme yang diamalkan di Amerika Syarikat selepas era perang
saudara. Walaupun kapitalisme sering dikaitkan dengan produk perindustrian, kapitalisme
telah berlaku sebelum adanya mesin dan kilang. Antara aspek yang penting dalam
kapitalisme ialah keupayaan pemilik untuk membeli dan menjual hasil produk
secara bebas, hak usahawan untuk menjalankan perniagaan secara bebas dan
kewujudan jumlah pekerja yang ramai yang tidak terikat dalam undang-undang
terhadap pekerjaan mereka. Oleh itu
secara ringkas kapitalisme adalah sistem
organisasi ekonomi yang dicirikan dengan pemilikan swasta dalam mana sistem ini
memberikan kebebasan kepada individu dalam mengumpul sumber-sumber ekonomi
tanpa campur tangan daripada pihak kerajaan)
1. Industri Kereta Api
Industri kereta api merupakan salah satu perniagaan besar yang
dipelopori oleh golongan kapitalis di Amerika Syarikat. Sistem landasan kereta
api telah berkembang dengan pesat sekali bermula pada pertengahan abad ke-19,
terutamanya setelah kerajaan Amerika telah meluluskan Akta Landasan Kereta Api
Pasifik pada tahun 1862 dan 1864. Landasan ini dibina dengan lebih besar bagi
mengatasi krisis pengangkutan yang timbul akibat daripada Perang Saudara.
Menjelang tahun 1860-an, Amerika semakin mencapai kemajuan dengan adanya sistem
jaringan yang dibina hasil daripada kerjasama kerajaan persekutuan, kerajaan
negeri dan juga syarikat kereta api. Sebagai contohnya, kerajaan persekutuan
yang menyerahkan 131,000 ekar tanah daripada 175 ekar tanah awam, kerajaan
negeri pula memainkan peranan dengan menyumbangkan 49 juta ekar kepada industri
ini, manakala syarikat kereta api telah memberikan tanah yang belum dibangunkan
di bahagian barat. Kesannya, telah menyebabkan syarikat kereta api muncul
sebagai perniagaan besar yang pertama pada ketika itu
2.
Industri Keluli Besi
Perniagaan besar yang ketiga yang mendominasi ekonomi Amerika Syarikat
ialah industri keluli besi. Industri keluli besi juga telah diperkenalkan
selepas industri minyak berjaya mengaut keuntungan di Amerika. Orang utama yang
menjadi penggerak kepada industri ini adalah Andrew Carnegie, beliau lebih
berminat mencari keuntungan untuk diri sendiri sekaligus membawa kepada
pendominasian ekonomi Amerika Syarikat. Kehidupan Carnegie mula berubah setelah
beliau menjual saham kereta api untuk keuntungan yang besar sekaligus
menyebabkan beliau menjadi jutawan tidak lama kemudian. Sebelum Carnegie
berumur 30 tahun, beliau sudah mula melabur wang terutamanya dalam industri
besi. Kesannya, dalam beberapa tahun, beliau memiliki saham di perusahaan yang
membuat jambatan besi, rel kereta dan rangkaian kereta api.
Dapat diketahui bahawa sistem kapitalisme di Amerika Syarikat
dimonopoli oleh beberapa syarikat tertentu seperti syarikat kereta api,
syarikat minyak dan syarikat keluli besi.
Krisis Sosial
yang berlaku Kesan Daripada Amalan Kapitalisme
1 Pertambahan Penduduk Akibat daripada Kemasukan Pekerja Imigran
Krisis sosial
yang berlaku ekoran daripada kesan pengamalan kapitalisme ialah pekerja
imigran. Pada akhir abad ke-19, kilang perindustrian semakin meningkat dengan
drastik berikutan peningkatan tenaga manusia di kilang. Hal ini disebabkan oleh
migrasi besar-besaran ke bandar industri. Terdapat dua aliran migrasi ini iaitu
yang pertama aliran dari kawasan pedalaman Amerika ke bandar perkilangan.
Kedua, aliran migrasi secara beramai-ramai daripada Asia, Kanada dan kawasan
lain selepas Perang Saudara. Kebanjiran pekerja imigran yang sangat ramai ini
sangat menguntungkan pengusaha kilang perindustrian yakni di negeri Utara
Amerika Syarikat. Antara tahun 1865 dan
1915 memperlihatkan terdapat 25 juta imigran telah sampai di Amerika. Golongan
kapitalis telah mengambil kesempatan dalam perkembangan ekonomi Amerika
Syarikat dengan melabur modal dalam perindustrian baru seperti pembinaan kereta
api, pemprosesan makanan, besi keluli dan perlombongan. Mereka telah mengaut
keuntungan yang banyak dengan mengeksploitasi sumber yang terdapat di Amerika
ketika itu. Lantaran itu, pekerja imigran mendapat tempat dalam pekerjaan di
Amerika Syarikat. Mereka bekerja di tapak perindustrian baru tersebut. Namun
begitu, kedatangan pekerja imigran ini turut menimbulkan krisis sosial di
Amerika Syarikat. Pekerja imigran di Amerika Syarikat telah mengundang kepada
masalah misalnya Amerika mengalami kepadatan penduduk di sana. Pertambahan
penduduk secara mendadak berlaku dan hal ini menjadi ancaman kepada penduduk
Amerika Syarikat yang menetap di sana sejak dari awal lagi. Kesan daripada
pertambahan penduduk, telah menyebabkan sumber ekonomi yang sedia ada tidak
dapat menampung keperluan penduduk yang sangat ramai.
2.
Upah dan Keadaan Kerja
Di samping
itu juga, krisis yang berlaku akibat daripada pendomiasian ekonomi oleh
golongan kapitalis ialah upah dan keadaan kerja. Selepas tamatnya Perang
Saudara atau juga dikenali sebagai Civil War di Amerika Syarikat, taraf
kehidupan pekerja semakin baik namun demikian, keperluan hidup juga semakin
meningkat. Kesan daripada keperluan hidup yang kian meningkat telah menyebabkan
industri memberikan kadar upah yang
rendah yang mana kebanyakan pekerja mendapat upah yang sangat rendah pada
ketika itu. Menjelang abad ke-20, purata pendapatan pekerja adalah antara $400
hingga $500 setahun. Masalah tempoh jam bekerja juga menjadi masalah terhadap pekerja-pekerja di Amerika
Syarikat. Misalnya, pekerja kilang bekerja 6 hari seminggu dan selama 10 jam
sehari manakala di kilang kilang besi pula, mereka bekerja selama 12 jam
sehari. Tempoh jam
bekerja dipanjangkan oleh industri tersebut akibat daripada ingin mendapat
keuntungan yang maksimum dengan meningkatkan produktiviti pengeluaran.
Perbezaan masa bekerja menjadi suatu krisis sosial di Amerika Syarikat kerana
ia berkaitan dengan hak asasi manusia. Selain itu, keadaan di tempat kerja
turut menjadi isu terutamanya dalam kalangan pekerja kilang. Keadaan tempat kerja juga menjadi krisis
sosial kerana setiap pekerja berhak untuk dilindungi daripada bahaya. Di
Amerika Syarikat, kebanyakan pekerja bekerja di tempat yang penuh dengan risiko
kemalangan. Lantaran itu, kemalangan di tempat kerja itu dianggap sebagai
perkara biasa atau lumrah oleh pihak syarikat yang mana hanya menginginkan
keuntungan semata-mata. Mangsa yang terlibat tetap diberi pampasan sama ada
dari pihak majikan mahupun kerajaan namun sangat kecil atau tidak setimpal.
3.
Pengeksploitasi Buruh Wanita dan Kanak-kanak
Kilang
perindustrian di Amerika Syarikat sangat memerlukan banyak pekerja mahir di
samping memerlukan pekerja yang ramai untuk menghasilkan pengeluaran yang
banyak. Lantaran itu, wanita dan kanak-kanak diambil bekerja oleh para
pengusaha kilang tetapi dengan bayaran upah yang rendah daripada pekerja lelaki
dewasa. Mereka diberi upah $6 hingga $8 seminggu iaitu kadar upah yang sangat
rendah untuk menampung keperluan harian yang meningkat. Seperkara lagi, wanita
turut bekerja di bahagian tempat kerja yang berbahaya. Bagi buruh kanak-kanak
pula, kanak-kanak di bawah umur 16 tahun
sudah dibenarkan untuk bekerja di kilang. Misalnya, buruh kanak-kanak di
kilang kapas di kawasan Selatan Amerika Syarikat bekerja di bawah sinar lampu
pada waktu malam dengan memercikkan air sejuk di muka mereka, agar sentiasa
bertahan daripada mengantuk. Di samping bekerja di kilang kapas, contoh yang
lain ialah di kilang pengetinan, buruh kanak-kanak perempuan memotong
buah-buahan dan sayur dalam tempoh masa 16 jam sehari. Mereka sangat terdedah
dengan bahaya dan maut kerana bekerja di kilang yang dilengkapi mesin yang
berbahaya. Hal ini menambahkan lagi krisis sosial kerana sepatutnya mereka
mempunyai hak untuk diberi pendidikan disebabkan umur yang masih terlalu muda. Pendek kata, golongan kapitalis di Amerika
Syarikat telah menggunakan pendekatan insentif buruh dalam mencapai matlamat
iaitu memaksimumkan keuntungan dan meminimumkan kos.
4.
Asimilasi dan Ekslusi
Krisis sosial yang seterusnya ialah
berkaitan dengan asimilasi dan ekslusi
yang mempengaruhi penduduk tetap di Amerika Syarikat. Umumnya, asimilasi adalah
satu proses budaya di mana seseorang atau budaya kumpulan itu akan menyerupai
budaya orang atau kumpulan yang lain. Proses pengasimilasian sering berlaku
dalam kalangan kelompok masyarakat majoriti yang telah mempengaruhi masyarakat
minoriti dalam segala aspek. Di Amerika
pada abad ke 19, ekoran daripada perkembangan bidang perindustrian hal ini
telah membawa kepada gelombang penghjrahan imigran secara besar-besaran ke
kawasan perindustrian Amerika daripada negara-negara Eropah. Penguasaan
golongan kapitalis dalam bidang ekonomi telah membawa kepada penghijrahan
secara ramai ke Amerika Syarikat. Pada dasarnya, semua kumpulan imigran
berkongsi beberapa persamaan, misalnya mereka adalah kaum imigran, berasal dari
luar bandar untuk tinggal di bandar-bandar dan menyebabkan mereka beradaptasi
dengan kehidupan golongan di bandar serta membentuk komuniti etnik
masing-masing yang sangat erat di Amerika. Kebanyakan imigran di Amerika
Syarikat adalah daripada golongan belia yang berumur antara 15 hingga 45 tahun,
dan telah mewujudkan komuniti etnik masing-masing yang sangat erat di Amerika
dan ianya semakin ketara sekitar abad ke 19. Kemasukan kaum imigran juga
telah menyebabkan krisis sosial berlaku iaitu peluang pekerjaan kepada penduduk
tempatan menjadi semakin terhad. Hal ini demikian kerana, golongan imigran yang
sanggup bekerja dengan kadar upah yang rendah telah menyebabkan golongan
majikan dalam sektor perindustrian lebih cenderung untuk memlilih golongan ini
dalam sektor perindustrian. Keadaan ini telah menimbulkan protes daripada kaum
bumiputra dan menggesa kerajaan untuk mengambil langkah penyelesaian. Pada
tahun 1887, Henry Bowers merupakan seorang peguam yang membenci kaum Katholik
dan pedatang telah menubuhkan persatuan American Protective Association (APA) yang bertujuan untuk menentang
imigran di Amerika. Tujuannya adalah untuk mempertahankan true Americanism
dan menghalang peningkatan kuasa Gereja Katolik di Amerika.
5.
Tekanan dengan Kehidupan Bandar
Tekanan dengan kehidupan bandar juga
merupakan salah satu krisis sosial yang berlaku akibat daripada pendominasian
golongan kapitalis. Penemuan dan penciptaan teknologi moden akibat daripada
revolusi perindustrian mengubah cara hidup manusia serta mempercepatkan
perkembangan bandar. Bilangan penduduk di Rochdale hanyalah 15,000 penduduk pada tahun 1801, meningkat
kepada 44,000 pada tahun 1851 dan seterusnya mencatatkan pertumbuhan penduduk
yang mendadak kepada 83,000 pada tahun 1901. Pertambahan penduduk bandar
abad ke 19 meningkat kerana tawaran peluang pekerjaan oleh sektor perkilangan
di samping kemudahan pengangkutan awam yang wujud di kawasan bandar. Hal ini
secara langsung telah menyebabkan bilangan penduduk yang meningkat secara tidak
terkawal terutamanya di bandar. Proses
perbandaran ataupun urbanisasi tidak terkawal dengan penghijrahan yang dinamik
dari luar bandar yang telah membanjiri bandar yang sudah padat dengan penduduk
untuk mencari peluang pekerjaan. Disebabkan tumpuan penduduk di kawasan bandar
semakin bertambah memberi kesan kepada permintaan terhadap sektor perumahan
semakin meningkat. Hal ini seterusnya mengakibatkan rumah didirikan tanpa
mengambil kira aspek kemudahan awam, dan sosial
serta kesihatan yang mengakibatkan timbulnya masalah yang merunsingkan.
Akibatnya, keadaan tempat tinggal menjadi tidak teratur dan sesak sekaligus
menyebabkan bandar menjadi kotor, dilanda penyakit berjangkit, masalah
setinggan, rumah yang disusun terlalu
rapat dan tidak seragam. Kemiskinan dan masalah setinggan merupakan sesuatu yang
malang yang tidak dapat dielakkan dan masalah tersebut merupakan kesan negatif
daripada persaingan yang wujud. Masalah berlaku di bandar akibat daripada
ledakan peningkatan penduduk bandar, lebih teruk lagi apabila kemudahan awam
tidak disediakan kepada penduduk dan tiada kawalan pembangunan menjadikan
keadaan semakin bertambah buruk. Hal ini juga telah mewujudkan beberapa masalah
yang timbul kepada masyarakat bandar ketika itu. Masalah yang amat ketara
berlaku di bandar adalah kehidupan yang miskin lalu mendorong mereka untuk
merempat. Keadaan ini telah meningkatkan masalah jenayah sosial di kalangan
masyarakat bandar seperti pelacuran, mencuri, pembunuhan dan sebagainya.
Keadaan di kawasan perumahan adalah sangat sesak dan keadaan tempat kerja
khususnya di kilang juga sangat teruk. Beliau menyatakan bahawa perkembangan
perindustrian di bandar-bandar utama pada abad ke 19 menyebabkan kadar kematian
semakin meningkat akibat daripada terkena penyakit berjangkit. Di samping itu
juga, terdapat bandar seperti London mengamalkan kerja yang bermusim iaitu pada
setiap tahun terutamanya pada musim sejuk, pekerjaan sukar dilakukan dan
terdapat tempat bekerja terpaksa ditutup. Kesannya, mengundang kepada kadar
pengangguran dalam kalangan pekerja. Dalam keadaan seperti ini, usaha pekerja
menyimpan wang adalah sangat sukar. Begitu juga dengan kelas pertengahan yang
terpaksa terlibat dengan pekerjaan yang tidak bermoral seperti penglibatan
wanita yang bekerja sambilan sebagai pelacur untuk mencari rezeki.
6. Krisis Orang Kulit Hitam
Dalam pengamalan sistem kapitalisme,
isu perkauman untuk kaum kulit hitam sering digunakan. Setelah berakhirnya
Perang Saudara (1861-1865), sistem perhambaan di Amerika telah dihapuskan.
Golongan hamba yang terdiri dari orang berkulit hitam menjadi orang bebas.
Dalam Era Rekonstruksi, kerajaan di selatan telah memperkenalkan “Black Code”
untuk orang kulit hitam yang memberikan hak yang minimum untuk orang kulit
hitam. Prejudis antara kaum juga tidak dapat dielakkan. Hal ini kerana orang
kulit putih menganggap bahawa darjat mereka lebih tinggi berbanding orang kulit
hitam. Di Amerika Syarikat, “racial policy” yang digunakan oleh para kapitalis
membolehkan kesatuan pekerja tidak dapat dicapai. Para majikan juga
menggalakkan konflik kaum dan etnik dalam kalangan pekerja menyebabkan majikan
memperoleh kuasa yang maksimum manakala para pekerja mendapat hak yang minimum
untuk bersuara. Orang kulit hitam juga sering digunakan sebagai “strikebreaker”
agar pekerja kulit putih tidak melancarkan mogok dan mengajukan permintaan
“demand” kepada majikan. Oleh itu, strategi golongan kapitalis menggunakan
polisi perkauman telah memperkuat perkembangan kapitalisme Amerika dan perkara
ini telah membawa kepada prejudis yang tinggi antara satu sama lain. Selain
daripada konflik perkauman yang dicetuskan oleh golongan kapitalis, golongan
kulit putih juga mendapat bayaran yang lebih sedikit berbanding orang kulit
hitam dan diberikan beberapa kelebihan politik dan sosial. Meskipun begitu,
orang kulit hitam menampakkan kepinggiran yang sangat jelas apabila mereka
majoritinya mendapat pekerjaan yang sangat tidak diingini. Pekerjaan yang
dianggap berprestij dalam kalangan orang kulit hitam terdiri daripada tukang
gunting rambut dan cikgu sahaja. Hal ini dapat dilihat di Cincinnati pada tahun
1890 apabila rekod menunjukkan tiada satu pekerja yang berkulit hitam pun
bekerja dalam bidang pertukangan dan bidang-bidang kemahiran yang lain. Hal ini
menunjukkan bahawa berlakunya berat sebelah dalam pengambilan pekerjaan
terhadap orang kulit hitam.
7.
The Pullman Strike
The Pullman Strike merupakan kesan
daripada pengamalan kapitalisme di Amerika. Sistem kapitalis membolehkan
majikan mengenakan peraturan baharu terhadap pekerja termasuklah mengurangkan
gaji. Syarikat Pullman Palace Car menghasilkan ‘sleeping and parlour cars’
untuk kereta api. Syarikat ini turut membangunkan pekan Pullman sebesar 600
ekar dengan menyediakan rumah untuk menyewakan rumah kepada pekerjanya melalui
sistem potongan gaji. Krisis ini bermula pada tahun 1884 apabila Syarikat
Pullman mengurangkan gaji pekerja sebanguak 33 peratus, tetapi mengekalkan
harga sewanya, yang ditolak daripada gaji pekerja. Perwakilan pekerja yang
mempersoalkan polisi syarikat dipecat. Keenganan pemilik syarikat ini iaitu George
M. Pullman untuk mengurangkan bayaran sewa di pekannya menyebabkan para pekerja
melakukan mogok. Para pekerja Syarikat
Pullman telah meminta sokongan Eugene V. Debs dari American Railway Union dan
kesatuan telah bersetuju untuk membantu pekerja-pekerja Pullman dengan
memboikot Keretapi Pullman. Sebuah konfrontasi telah meletus yang menyebabkan
lebih kurang 12 kematian, kecederaan dan kerosakan harta benda iaitu 600 kereta
muatan di jalan kereta api Chicago pada bulan Julai 1894. Kesannya, Debs telah
ditangkap atas dakwaan konspirasi terhadap konfrontasi dan menerima hukuman
enam bulan penjara bagi melemahkan gerakan mogok pekerja. 75 peratus daripada
pemogok juga telah disenarai hitamkan daripada diterima semula bekerja dalam
sektor kereta api.
Kesimpulan
Sebagai kesimpulannya, pengamalan
dasar ekonomi kapitalis di Amerika Syarikat pada abad ke-19 telah menyebabkan
timbulnya beberapa krisis dalam kalangan orang Amerika Syarikat terutamanya
krisis dalam aspek sosial. Kapitalisme di amalkan di Amerika Syarikat oleh
golongan kapitalis yang mana merupakan pemilik syarikat kereta api, syarikat
minyak dan syarikat keluli besi. Golongan ini secara langsung telah memonopoli
ekonomi disana bahkan kedudukan ahli perniagaan adalah lebih tinggi berbanding
ahli politik. Secara langsung, telah membawa kepada berlakunya krisis sosial
ekoran daripada pengamalan sistem kapitalisme pada tahun 1877 sehingga tahun
1896. Antara krisis sosial yang dapat dikenal pasti seperti hal yang berkaitan
dengan pertambahan penduduk akibat daripada
kemasukan pekerja imigran, upah dan keadaan kerja, buruh kanak-kanak dan
wanita, asimilasi dan eklusi serta tekanan kehidupan masyarakat di bandar. Secara
umumnya pengamalan dasar ekonomi kapitalis di Amerika Syarikat telah mewujudkan
jurang perbezaan yang ketara antara golongan yang kaya dengan mereka yang
miskin. Persaingan yang sengit dalam ekonomi telah berjaya menyisihkan mereka
yang lemah. Kapitalisme juga merupakan satu sistem ekonomi yang menggalakkan
pelaburan dan perniagaan secara persendirian, berbanding ekonomi kawalan
kerajaan. Melalui sistem kapitalisme yang berlaku di Amerika Syarikat, individu
dan syarikat perseorangan berhak untuk memiliki dan menggunakan kekayaan mereka
untuk menjana pendapatan sekaligus menyebabkan keuntungan yang maksimum. Selain
itu, buruh luaran ataupun golongan imigran diupah untuk melakukan kerja di
sektor tertentu dengan kadar gaji yang rendah. Bagi mengawal amalan perniagaan yang berbentuk diskriminasi, kerajaan
telah membentuk undang-undang yang pertama iaitu Akta Perdagangan Antara Negeri
(Interstate Commerce Act) yang
diluluskan pada tahun 1887. Satu lagi akta yang diwujudkan iaitu Akta
Anti-Perbadanan Sherman pada tahun 1890 (Sherman
Antitrust Act 1890) yang merupakan pengisytiharan Kongres yang pertama
menentang kewujudan monopoli.
Posts
