Aplikasi Perundangan terhadap proses kemerdekaan sabah dan sarawak dengan pembentukan persekutuan Malaysia (1963) dan pemisahan Singapura.

Posted by : canalius Sunday, February 4, 2018

Penubuhan Malaysia secara rasminya adalah pada 16 September 1963 yang melibatkan gabungan Persekutuan Tanah Melayu, Singapura, Sabah (Borneo Utara) dan Sarawak. Meskipun begitu, pada tahun 1965, berlakunya pemisahan Singapura daripada persekutuan Malaysia. Hal ini secara tidak langsung menjadikan Persekutuan Malaysia hanya terdiri daripada persekutuan Tanah Melayu, Sabah dan Sarawak sahaja. Cadangan Persekutuan Malaysia ini telah dikemukan oleh Tunku Abdul Rahman semasa majis makan tengah hari Persatuan wartawan-wartawan Luar Asia Tenggara di Hotel Adelphi, Singapura pada 27 Mei 1961. Ucapan Tunku Abdul Rahman tersebut dianggap sebagai suatu idea yang berani tentang penubuhan persekutuan Malaysia. Walau bagaimanapun, tidak dinafikan bahawa penubuhan persekutuan Malaysia ini telah mendapat tentangan dari Indoensia dan Filipina.

Penubuhan Jawatankuasa Perundingan Perpaduan kaum/Malaysia (JPPK)

Pada bulan Julai 1961, mesyuarat Persatuan Parlimen Komanwe (PKK) cawangan Tanah Melayu dan Borneo telah diadakan di Singapura. Dalam mesyuarat ini, pemimpin-pemimpin Tanah Melayu dan Singapura telah menjelaskan konsep Malaysia kepada perwakilan daripada Sabah, Sarawak dan Brunei. Penerangan ini telah mengurangkan salah faham tentang penubuhan Malaysia. Hasilnya mesyuarat bersetuju menubuhan JPPM yang dianggotai oleh semua perwakilan dan Donald Stephens telah dilantik sebagai pengerusinya. Brunei tidak menggangotai perwakilan dan hanya bertindak sebagai pemerhati sahaja kerana ketidaksediaan Brunei menyertai pembentukan Malaysia. Fungsi JPPK yang ditubuhkan ini adalah berperanan untuk menerangkan dengan lebih jelas konsep Malaysia kepada orang ramai, memaklumi rakyat tentang kebaikan persekutuan Malayisa bagi menggalakan perbincangan untuk mempercepatkan kesedarn penduduk di wilayah Borneo, menggesa rakyat menyokong gagasan Malaysia dan mengumpulkan dan membandingkan pelbagai pandangan tentang Malaysia di wilayah terlibat. Semenjak pembentukan Jawatankuasa ini, mereka telah megadakan perjumpaan sebanyak empat kali iaitu di Jesselton (21 Ogos 1961), Kuching (18 Disember 1961), Kuala Lumpur (6 Jan 1962) dan Singapura (1 Feb 1961). Justeru itu, dalam perundingan tersebut beberapa cadangan telah dikemukan antaranya, Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu telah dijadikan asas, Bahasa Melayu menjadi bahasa rasmi, kedudukan agama Islam akan kekal sebagai agama rasmi persekutuan Malaysia.

Suruhanjaya Cobbold

Suruhanjaya ini ditubuhkan secara rasmi pada 16 Januari 1962 dan Lord Cobbold telah dilantik sebagai pengerusinya. Matlamat penubuhan Suruhanjaya Cobbold adalah untuk menyiasat fikiran rakyat Borneo Utara dan Sarawak berkenaan pembentukan Malaysia dan membuat syor-syor setelah menimbang fikiran itu. Suruhanjaya ini telah menjalankan tugasnya selama dua bulan bermula pada 19 Februari 1962 dan berakhir pada bulan April 1962. Dalam tempoh suruhanjaya telah mengadakan 50 perjumpaan di 35 tempat, iaitu 20 di Sarawak dan 15 di sabah. Menemui lebih 4000 orang yang mewakili kira-kira 690 buah kumpulan, mempelawa dan menerima surat-surat atau memorandum daripada orang ramai untuk menyuarakan pandangan mereka. Suruhanjaya Cobbold menamatkan penyiasatannya pada 18 April 1962 dan kemudian mengemukakan sebuah laporan penyiasatan kepada kerajaan British dan Tanah Melayi. Hasil daripada tinjauan tersebut bentuk sokongan masyarakat Sabah dan Sarawak terbahagai kepada tiga, pertama 1/3 meyokong penuh penggabungan tanpa syarat, 1/3 menyokong tetapi dengan syarat-syarat dan jaminan tertentu dan 1/3 mahukan kemerdekaan terlebih dahulu sebelum menyertai gabungan dan separuhnya menetang kerana mahu kekal dalam pemeritahan British.

Jawatankuasa Antara Kerajaan (JAK)

Jawatankuasa Antara Kerajaan atau Inter-Governmental Committee (IGC) telah dibentuk dan disertai oleh Britian, PTM, Sarawak dan Sabah. JAK dipengerusikan oleh Lord Lansdowne selaku menteri Tanah Jajahan, Tun Abdul Razak sebagai timbalan pengerusi, Donald Stephens, Abang Haji Mustapham Temenggung Jugah, seorang wakil British dan wakil lain persekutan Tanah Melayu. Berkesinambungan daripada suruhjaya Cobbold, maka pada tahun 1962, apabila laporan Cabbold dikeluarkan didapati sebanyak 80% penduduk Sabah dan Sarawak telah bersetuju dengan cadangan pembentukan Persekutuan Malaysia. Pengumuman rasmi telah dikeluarkan bahawa persekutuan Malaysia akan ditubuhkan pada 31 ogos 1963 dengan syarat segala hal yang berkaitan perlembagaan dan seumpamanya harus diselesaikan. JAK ini berperanan penting dalam mengadakan rundingan tentang pelembagaan dan menyedikan peruntukanbagi menjaga kepentingan negeri-negeri Borneo. JAK telah menubuhkan jawatankuasa kecil untuk meneliti aspek perlembagaan, kewangan, kehakiman dan perkhidmatan awam Laporang JAK diterbitkan pada Feb 9163 di mana Sabah dan Sarawak diberikan kuasa dalam bidang seperti, agama, pendidikan, bahasa , wakil-wakil dalam parlimen, imigrasi, hak dan status kaum bumiputera dan perkhidmatan awam. Di sabah, cadangan JAK disokong kuat oleh Datuk Mustapa Datuk Harun dan Donald Stephens. Manakala, di Sarawak laporan JAK mendapat sambutan smeua pihak dan Majlis Perundingan Negeri Sarawak dan diterima pada 8 Mac 1963.

Aplikasi Perundangan terhadap pemisahan Singapura 1965.

Terdapat beberapa kejadian yang menyebabkan kerosakan hubungan antara Singapura-Malaysia. Pertama terdapat rusuhan2 yang bersifat konflik perkauman di kalangan orang Melayu di persekutuan. Ini menyumbang hubungan tidak baik di antara Singapura dan kerajaan pusat yang diketuai oleh orang Melayu di Kuala Lumpur. Selain itu, usaha oleh Lee Kuan Yew untuk mengemukakan calon-calon PAP dalam pilihanraya 1964, telah diterjemahkan oleh ahli politik Melayu sebagai 1 usaha oleh Lee untuk merebut pucuk pemeritahan di KL. Pada Mei 1965 Lee telah menghimpun 4 parti pembangkan di TM&Sarawak untuk menyertai PAP dalam konvensyen perpaduan Malaysia atau Malaysian Solidarity Convention (MSC) yang menyokong konsep Malaysian Malaysia. Solidarity Convention ini telah dijadikan platform untuk basmi kemiskinan di Malaysia dan dianggap sebagai satu ancaman oleh UMNO kerana menggugat kedudukan orang Melayu. Tambahan lagi, Solidarity Convention ini secara terangna tidak bersetuju dengan hak instimewa orang Melayu dan menganggap hak semua rakyat sama tidak mengira berasal daripada komuniti yang berbeza. Justeru itu, Tunku Abdul Rahman mengambil tindakan untuk mengadakan perjumpaan rahsia dengan ahli kabinetnya untuk singkirkan singapura daripada Malaysia.